Vroeger was alles beter. Een cliché om mee te beginnen en deze oproep is te smal om deze stelling te verantwoorden en te voorzien van een totale maatschappelijke context. Maar wat als we kijken naar het buiten spelen? Vroeger en nu! Vroeger was alles anders en was de norm buiten spelen, nu moeten we als ouder ingrijpen en de kinderen naar buiten jagen.
Wat nu een gemiddelde score is was vroeger zwak.
Als we naar vroeg en nu kijken zien we dat het aantal uren buiten spelen drastisch is afgenomen. Het onderzoek van Jantje Beton (2018) stelt ook dat 65% van de ouders meer buiten dan binnen speelde, en dat dit onder onze kinderen nog maar 10% is. In algemene zin is ook het motorisch niveau substantieel afgenomen. Wat nu een gemiddelde score is was vroeger ronduit zwak. Zijn we daar tevreden mee? In welke zin groeien de kinderen van toen en nu, verschillend op?
Hoe maken we een vuist tegen de magneet die I-pad heet?
De kinderen van nu hebben zoveel meer opties. Sociale media, gamen, Playstation en de I-Pad in algemene zin (Jantje Beton 2018). Er zijn nu veel meer verleidingen en keuzes dan enkele decennia geleden. Kinderen en jongeren brengen per dag gemiddeld 3.20 uur vrije tijd achter een scherm door (NJI), wat rampzalig is voor de motorische ontwikkeling. Kinderen tussen 0 en 6 jaar gebruiken gemiddeld 2,5 uur per dag een beeldscherm, onder 5 en 6 jarige is dit 3,5 uur (RTL Nieuws). De inactiviteit is ook in het straatbeeld merkbaar Citaat CBS: “Tussen 1927 en 2019 groeide het aantal personenauto’s explosief van 41 duizend naar 8,5 miljoen”. Daarbij neemt het aantal kinderen dat opgroeit in een stedelijke omgeving toe en daalt het aantal dat opgroeit in een landelijke omgeving.
Vroeger was buiten spelen een substantieel onderdeel van het dagelijkse leven. De volgende animaties vatten het cynisch maar doeltreffend samen. Dit verandert onze rol als ouder. Hoe krijgen wij, de ouders van nu, onze kinderen naar buiten en kunnen we een vuist maken tegen de magneet die I-Pad heet?.
